Wintervissen

Het karpervissen is er nog niet van gekomen dit jaar. Het vorige seizoen was weer een waar succes verhaal. Bijna niets ging fout. Voeren en vangen was het credo. Echt geweldig maar het doet wel wat met de motivatie voor de moeilijkste periode van het jaar; de winterperiode. Ik kan helaas niet de energie opbrengen om er vol voor te gaan. Over een maand of twee kan ik in een paar uurtjes een aantal vissen op de kant brengen. Waarom zou ik dan nu moeilijk doen?

In het verleden was ik echter al lang bezig met het vangen van de eerste vis van het seizoen. Vooral in de winterperiode mocht ik graag met de penhengel er op uit trekken. In deze tijd van het jaar is penvissen namelijk een effectieve methode om karpers te vangen. Veel wateren hebben in de winter te maken met soms extreem lage waterstanden. De boeren willen graag in deze zeer natte periode, het natst over een geheel jaar gezien, over droge landerijen beschikken en daarom wordt veel water afgevoerd. Als je ook nog in een provincie woont waar normaal al het water al weg stroomt, krijg je een extra effect, de ondiepe plekken bevatten te weinig water voor de vis. De karpers verzamelen zich massaal op diepere plekken.

Foto links: met de pen er op uit
Foto rechts: prima winterplek

Het vinden van een diepe plek is in de winter periode dan ook een garantie voor het vangen van karper. Ik weet een paar plekken waar het zo vol met vis ligt dat als je een loodje ingooit deze, ketsend van vis naar vis, de bodem bereikt. Echter komt er ook een heel ander fenomeen om de hoek kijken. Wanneer er teveel vis zit werkt dit ook weer nadelig. Teveel vis zorgt snel voor verstoring, zeker als je een vis haakt. De verstoring kan zo groot zijn dat slechts één vis het eindresultaat is. Een misser na een aanbeet levert dan zelfs helemaal geen vis op. Dus tactiek is bij wintervisserij heel belangrijk. Midden in een holding area levert geen of slecht één enkele vis op. Dus je moet een plek vinden waar je kans op een aanbeet maakt en waar je de vis, tijdens de dril, weg kan leiden naar punt waar geen verstoring plaatsvindt.

Foto links: uit de kuil
Foto rechts: weinig kans op meer

Verder is het in de winter ook belangrijk dat je niet teveel voert. Zeker met voorvoeren. Ik heb eens als test een water bestookt met zware, vette boilies. Ongeveer 200 gram per 2 dagen, gedurende 2 weken. Slechts 3 vissen in vijf sessies van 2-3 uur waren het gevolg. Henk “Carpweb” Dokter was ergens anders aan de slag met een echte winterboilie. Weinig voedingswaarde, licht verteerbaar en zoet. Echte darmracers, eten en er weer uit. Ik geloof dat hij in een vergelijkbare periode op 15 vissen uitkwam in even zoveel sessies. Oorzaak hiervoor is dat het metabolisme van de vis in de koude winterperiode bijna stil ligt. Er wordt zeer zuinig met energie omgegaan en er hoeft dus ook niet veel te worden aangemaakt m.a.w. gegeten. Als je zoals ik heb gedaan teveel energie toevoert door zware vette boilies is de noodzaak tot regelmatig eten naar een nulpunt gedaald met als resultaat een blank. Dus lichtverteerbaar en weinig voeding zijn goede uitgangspunten voor een wintervoercampagne. Voeren kan dus goed zijn maar het blijft link, zeker als je in de winter start met voeren. Een andere keer kom ik hier wel eens op terug.

Henk ving wel

Goed, in de winter is instant visserij, zonder voeren, een goed alternatief. Zoete maïs, of aardappel maar ook maden en wormen zijn voor de instant visserij prachtige en vooral makkelijke aassoorten. Tegenwoordig bijna niet meer gebruikt, maar vroeger werkte het, en neem van mij aan, nu ook nog steeds!nIk zoek dus een stek op met veel vis. Dan moet je denken aan stromingskuilen, gewoon diepe plekken in meren en kanalen, bruggen, duikers, enz. Niet midden tussen de vissen, maar aan de rand waar ze zich ophouden en zeker niet teveel voeren. Daarnaast is heel belangrijk dat je veel verlegt. Koud water maakt de vis zeer passief. In de zomer komen ze naar je aas, in de winter niet. Het verleggen brengt het aas in de buurt van de vis. Een half uur geen beet, verkassen naar de volgende stek of op groot water opnieuw inwerpen. Je zult het merken, deze manier van benaderen zal je naar de productieve plek leiden met als resultaat: karper! Als ik mezelf terug lees, borrelt het weer en komt het enthousiasme toch weer boven drijven. Ja hoor, de volgende keer kan ik weer schrijven over een vissessie, ook al is het de moeilijke winter.