Aangeschoven bij – Roelof Schut

1) Wat zijn de namen in je paspoort?

Roelof Willem Gerrit Schut. Lekker ouderwets vernoemd naar mijn voorouders.

foto1
de weidsheid van de wereld

2) Met wie zou je absoluut niet samen willen of kunnen vissen en waarom?

Eigenlijk kan en wil ik ook niet met iemand vissen. Daarvoor ben ik te eigengereid in mijn visserij en ook veel te gedreven. Mijn visserij voer ik uit op een manier die mij past en die wijze kan als donderslag bij heldere hemel veranderen. En als ik op een dergelijk moment een vismaat heb waar ik rekenschap mee moet houden dan voel ik me belemmerd in mijn vrijheid. Dus laat mij lekker alleen aan de waterkant achter die karpers aanzitten. Bovendien vind ik het heerlijk om alleen te vissen. De rust, de weidsheid en de nog steeds voortdurende jacht naar het onbekende. En dan mag het best een maagdelijke schub zijn van nog geen twintig pond. Ik denk trouwens dat er inmiddels meer bekende veertigponders gevangen worden dan maagdelijke twintigers. En dat is er een om over na te denken. Wel vis ik elk jaar een keer samen met een vriend. Zo’n sessie mag dan wel in het teken staan van gezelligheid en het ophalen van herinneringen, toch zal de visserij niet minder serieus uitgevoerd worden. Als ik alleen maar gezelligheid wil en wil genieten van de natuur dan laat ik mijn hengels wel thuis.

foto2
maagdelijke vissen zijn zo mooi om te vangen
3) Welke vrouw (of man) zou je het liefst op je stretcher willen aantreffen?

Zonder meer Lamantine. Wie wil weten wie Lamantine is moet geduld hebben tot december. Dan komt het boek ‘Woord Van Zwijgen’ uit waarin ik in mijn verhaal Lamantine voorstel aan het karperpubliek. Ik zou mijn bedchair met liefde uitlenen aan enkele mannen uit mijn karperverleden die inmiddels gestopt zijn met vissen. Wat zou het fijn zijn om hen weer eens achter de karperlatten te zien. Ook al is het maar voor een uurtje. Of niet Jan den Hartog, Kick Gereke, Frank van Geffen? En zo kan ik nog wel even doorgaan met het opsommen van namen. Wat is het toch dat het heilige vuur in de karpervisser zo abrupt kan doen doven?

4) Ben je bijgelovig, en zo ja, hoe komt dat terug in je visserij?

Nee, ik ben niet bijgelovig. Wel ben ik iemand van vaste waarden en gewoonten. In de loop der jaren heb ik wel geleerd wat belangrijk is en wat niet. Dat heeft zich vertaald in nuchterheid in plaats van bijgeloof. Je zult mij ook niet maar zo in het wilde weg zien experimenteren. Altijd heb ik grondig nagedacht over wat ik ga doen en heb ik dit tot op het kleinste detail getoetst aan mijn ervaring en kennis (die overigens altijd te beperkt blijkt te zijn). Rotsvast geloof heb ik in twee zaken. Dat is zeer goed aas en een minstens net zo goede tactiek. De rest is niet onbelangrijk maar is zeer te beïnvloeden door het aas en/of de tactiek, zelfs bij de instantvisserij.

5) Hoeveel soorten haken heb je in je tacklebox, en welke daarvan gebruik je echt?

De laatste twintig jaar ben ik net zo vaak van haak verwisseld als de fabrikanten de kwaliteit van diezelfde haak veranderden. Helaas hoofdzakelijk in negatieve zin. Het is blijkbaar heel erg moeilijk om een goede haak te (blijven) maken. Ik heb alle ellende al meegemaakt. Van het zomaar veranderen van staalsoort, staalhardingsprocessen die ogenschijnlijk aangepast werden, haakpunten die van de een op de andere dag meer dan een millimeter korter waren dan wel aanzienlijk minder scherp werden. Over het algemeen zijn de beste haken waar ik mee vis/gevist heb voorzien van een lange zeer scherpe punt. Het voordeel is dat ze enorm snel grip hebben en over een zeer goed indringend vermogen beschikken. Het nadeel is dat dergelijke haakpunten ook zeer kwetsbaar zijn en bij het minste of geringste bot en krom worden. Je bent meer haken nodig dan je vissen vangt en daar houden de meeste karpervissers niet van. Het heeft er schijn van dat de fabrikanten zeer gevoelig zijn voor deze kritiek. Vervolgens worden de haakpunten minder lang en dus minder kwetsbaar. Maar dus ook aanzienlijk minder effectief. Alle gerenommeerde merken zijn de revue gepasseerd. In de jaren 80 viste ik vooral met haken van Partridge en Mustad en later met de innovatieve haken van Gamakatsu. In de 90er jaren was vooral de Drennan (Continental) Boiliehook zeer favoriet bij mij. DAM had een vergelijkbaar model. Vervolgens heb ik veel met haken van Sensas gevist en als het moeilijk werd met de vliegvishaken van Tiemco. In het begin van deze eeuw viste ik ook met haken van Fox en later met de teflongecoate haken van Korda. Sinds vorig jaar vis ik uitsluitend met de Teflon Arma Points van Fox. Ik heb toevallig pas een paar rigs gemaakt van de vers van de pers gerolde LSC en SR modellen.

6) Steen of lood?

Nog steeds lood. Toch vis ik heel af en toe wel eens met een steen al prikgewicht. Langs het spoor liggen er tonnen van. Gaatje boren, warteltje er in met een druppel componentenlijm en je kunt vissen. Het soortelijk gewicht is echter aanzienlijk lager dan dat van lood. En aangezien ik graag met loodgewichten vis vanaf 180 gram wordt het stenen equivalent hiervan te groot in omvang om ‘fatsoenlijk’ te vissen. Puur gevoelsmatig dan, want het zal de karper een rotzorg zijn waar hij zich aan prikt. En het is een kwestie van tijd dat het loodverbod wordt ingevoerd. Vanaf dat moment zal het druk worden langs het spoor.

foto4
oude kanaalstrijder

7) Wat is het slechtste aas dat je ooit hebt gebruikt?

Dat was een van de allereerste readymade boilies uit de jaren tachtig. Ik weet het merk niet meer maar ze waren zo gruwelijk slecht! Ze waren gemaakt van hoofdzakelijk melkderivaten en pasten precies in de toen welig tierende High Protein aastheorie. Wat een baggerbollen waren het. Ze smaakten naar uitgekauwde kauwgom en hadden de uitstraling van versteende hondenkeutel. Zelfs met kikkererwten – ook zo’n dramatische aassoort als je er mee voorvoerde – ving ik meer. En dan moest ik ze ook nog weken in melasse. Misschien had ik dat ook met die boilies moeten doen. Sojabonen heb ik ook verbannen naar de zwarte lijst. Slechts op overbezette hongerige wateren schijnen karpers de sojaboon te consumeren, mondjesmaat dat wel. Maar op overbezette hongerige wateren vang je in principe op alles wel een karper. Ik heb nog nooit een staart op een sojaboon gevangen.

foto5
het beste aas wordt geproduceerd bij Rix Hengelsport in Lutten

8) Voor welke gebeurtenis in je visserij schaam je je?

Voor vele zaken. Bijvoorbeeld dat ik me in sommige discussies die spelen in de karperscene wel eens te eenzijdig heb laten voorlichten en me te veel heb laten meeslepen door emoties van anderen. En ik schaam me plaatsvervangend voor alle excessen die karpervissers veroorzaken.

9) Welk vervoersmiddel gebruik je voor het vissen?

Nog steeds de heilige koe. Wel maak ik al jaren gebruik van een bagagewagen. En ik zou er niet meer zonder kunnen. Als ik ga vissen koppel ik de bagagewagen achter de auto en als ik thuis kom schuif ik deze zo weer de garage in. Een ander belangrijk vervoersmiddel is mijn benenwagen. Je komt er zelfs mee op de meest moeilijk te bereiken stekken.

foto6
mijn onmisbare bagagewagen

10) Welke schoenen of laarzen vind je comfortabel om tijdens het vissen te dragen?

Het liefste draag ik een paar afgetrapte gympen. Maar op het moment dat ik in het holst van de nacht naar mijn hengels ren op een paar boerenklompen hoor je mij niet klagen.

11) Wat is je favoriete warme maaltijd aan de waterkant?

Van nature ben ik aartslui. Dus ook te lui om te koken aan de waterkant. Veel te veel gedoe. Ik stamp het liefst wat krentenbollen, chocolade en koeken naar binnen en blus dat na met koffie of frisdrank. Prima te doen, ook tijdens meerdaagse sessies. Maar als de mogelijkheid zich voordoet om een lokale shoarmaboer te bezoeken zal ik dat niet laten. Ook heb ik genoeg telefoonnummers van horecabedrijven die warme maaltijden bezorgen aan de waterkant en daar maak ik als het kan graag gebruik van. Ook dan is de shoarmaschotel favoriet. Uiteraard met minimaal twee bakjes knoflooksaus.

12) Wat is het beste muzieknummer ooit geschreven?

Dit is zo’n typische vraag waarvan het antwoord vele malen wijzigt in je leven. Op dit moment heb ik meerdere favorieten. Laat ik beginnen met Small Town van John ‘Cougar’ Mellencamp. En wat te denken van Brilliant Sky van Saybia of True Faith van New Order? Circle van Edie Brickell is een waanzinnige track. De live uitvoering van A Sort Of Homecoming van U2 is van uitzonderlijke kwaliteit. Männer van Herbert Grönemeyer is enorm pakkend. Wann ist ein Mann ein Mann? Maar laat ik vooral Anne Clark niet vergeten want haar Our Darkness brengt me nog steeds in vervoering.

foto7
There’s A Brilliant Sky All Over

13) Welke niet-hengelsport gerelateerde tijdschriften lees je?

Op dit moment lees ik eigenlijk geen enkel tijdschrift maar kijk ik hoofdzakelijk plaatjes. En sinds ik gebruik maak van het internet koop ik nooit meer een Chick of een Seventeen. Wat ik tot dit jaar nog wel eens kocht was een magazine over digitaal fotograferen. Daar ben ik inmiddels ook van genezen. De geschiedenis herhaalt zich daar nog vaker dan in de karpervisserij. Ik probeer ook zo weinig mogelijk vaktijdschriften te lezen. Ik word zo moe van dat quasi serieuze gelul. Het is mijn grootste angst om gedrag te vertonen zoals dat in de boekjes geadviseerd wordt. Er lopen al genoeg voorgeprogrammeerde robots in mijn omgeving. Ik wil nog wel eens een geile blik werpen op de modellen uit de Otto of de Wehkamp. Maar dat zijn eigenlijk geen tijdschriften.

14) Aan wie wil je deze vragenlijst nu voorleggen?

Omdat ik weet dat hij het (al weer) druk heeft met veel belangrijkere zaken én omdat hij eigenlijk een hekel heeft aan dit soort vragenlijstjes geef ik het stokje door aan de onmiskenbare, onverwoestbare en onnavolgbare Aart Lokhorst.

Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *