Zuinigheid

Het verschilt per persoon hoe we met onze spullen omgaan. De een interesseert het geen moer en slijt 2 tot 3 schepnetten, tenten of wat dan ook per jaar terwijl de ander 10 jaar lang met hetzelfde materiaal vist. Ikzelf behoor toch wel tot de laatste categorie, ondanks dat ik een deel van mijn spullen via Sensas / StarBaits kan krijgen. Ik ben zuinig op mijn spullen, behandel het met respect en probeer het zo goed moegelijk te onderhouden.

Niet alleen mijn visspullen maar ook andere spullen zoals mijn MTB (geen lullig Halfords fietsje maar een handbuild fully uit the States) wordt gepoetst, gesmeerd en in de was gezet evenals onze auto. Het heeft me een boel centen gekost en dan ben ik er gewoon zuinig op. Deze zuinigheid of netheid, blijkt bij sommige mensen op te vallen en levert dan ook de nodige leuke conversaties of opmerkingen op.

een zomerse zonsondergang

Het is ergens in april als Arjen Kempen en ik een nieuwe digitale camera gaan kopen. Onderweg stoppen we even bij Kwint die zit te vissen. Met verwondering aanschouw ik zijn voerboot. De staat van dienst is er overduidelijk aan af te lezen. Alsof er oorlog mee is gevoerd! Gehavend tot en met maar nog steeds 100% operationeel en functioneel. Kwint kan er ook smakelijk om lachen maar zolang het werkt vindt hij alles best en ik kan hem daarin eigenlijk geen ongelijk geven. Tijdens ons bezoek krijgt de wind plotseling vat op twee opbergzakken die buiten de tent liggen en dreigen weg te waaien, ik pak ze snel op en leg ze in de tent. Zonde als je ze kwijt raakt.. Een actie die later in de auto uiteraard garant staat voor een vrolijke opmerking.

Bij extreem warm weer gaat al het statische vismateriaal de kast in en met alleen een penhengel en enig noodzakelijk materiaal, gaan we vlokvissen. Als je het mij vraagt, toch 1 van de leukste en spannendste manieren van vissen. Vlokvissen is zeer effectief en leuk om te doen bij zeer warm weer. Begin juni is het zo ver, de eerste hittegolf is een feit en Arjen en ik spreken af voor een vlokvissessie. Sluipend en kruipend langs de waterkant weten we die avond allebei een mooie schub te vangen en de avond is weer meer dan geslaagd. Dat Duitsland die avond ook nog eens de finale van het WK niet haalt, doet de stemming alleen maar meer goed. Na afloop verdwijnt een stinkend en drijfnat schepnet en onthaakmat in de auto van Arjen. We rijden terug en ik pak mijn spullen over naar mijn auto. Hierbij valt Arjen uiteraard op dat ik een oud kleed in de kofferbak heb liggen. Uitleg van mijn kant is overbodig, want de grijns bij hem spreekt voor mij boekdelen.

een mooie schub gevangen aan de vlok

Dat het niet allemaal zuinigheid en netheid is bewijst het volgende. Tijdens een vissessie dit jaar blijkt bij het wegen van een mooie schub, dat mijn urnster toch niet meer helemaal 100% in orde is. De afwijking is inmiddels dermate groot geworden dat ook het stelwieltje geen uitkomst meer kan bieden om hem op nul te stellen. Er rest slechts 1 remedie en dat is vernietigen zeg ik aan het einde van de ochtend. Het ongeloof is van Arjen zijn gezicht af te lezen als hij het urnster met mijn goedkeuring tegen het asfalt mag smijten. Ook ik leef me een keer uit en tevreden bekijken we het resultaat, althans wat er van over is. Zuinig of niet, materiaal moet bij mij wel deugdelijk zijn.

Maar zuinigheid geldt niet alleen voor je materiaal. Binnen het karperwereldje gonst het altijd van de nodige geruchten, roddel en achterklap. Nieuwtjes worden net als vangstgegevens rijkelijk verspreid aan derden. Een actie die niet altijd in dank wordt afgenomen. Vangstgegevens worden vaak op basis van vertrouwen verteld in de hoop daar ook zo mee om te gaan. Vertrouwen zie ik dan ook de basis van een vriendschap. Zuinig zijn op je spullen is 1 ding maar zuinig zijn op een goede vriendschap is in mijn ogen veel belangrijker.