Dromen

Vaak probeer ik om mijn gedachten op papier te zetten. Soms lukt het, niet altijd, meestal niet. Ik probeer eerlijk en oprecht te zijn, niet te vervallen in oude gewoontes, en hekel engelse termen in mijn betogen. Betogen, soms met een doel, soms zomaar. Ben kritisch, maar wel realistisch. Idealistisch? Natuurlijk. Dromerig, dat vooral.

Ik droom over koude voorjaarsnachten. Rode neus, ijdele hoop. Rust, vooral die rust. Alles kaal. Een bever, druk in de weer, zo vroeg al. Rode gloed aan de hemel. Koude tenen schreeuwen om aandacht. Nu even niet. Ik geniet van alles. Laat niks aan me voorbij gaan. Twee futen vechten om niks, druktemakers. Schel geschreeuw verdwaalt in de koele oostenwind. Inhaleer diep, houdt de adem even in, en laat alles weer eruit. Hengels rusten uit, al heel de nacht. Zal wel niets meer worden vandaag. Boeit niet.

“onderwerp van ontelbare dromen”

Ik droom, over zwoele nachten aan een groot Frans etang, helemaal alleen. Mistige ochtenden, dauw op de slaapzak. In dialoog met ijsvogels, scherend over het water, schijnbaar chaotisch, maar o zo elegant. De opkomende zon, iedere dag weer. Nooit moe. Zeven zwanen op doortocht. Heb ze geteld. Teken een karper op de onthaakmat. Duw dauwdruppels opzij met mijn wijsvinger. Zet een pannetje water op. Geur van verse koffie verdringt de mist. Loop langs de oever. Blote voeten, worden nat. Genieten, puur.

Ik droom, over regenachtige najaarsdagen aan de machtige rivier. De geur van natte herfstbladeren en verdord gras. Rook shag, regendruppels slaan mijn rookwalm tegen de grond. Laat een spitsmuis meegenieten van de boillies. Pak er zelf ook eentje, waarom niet. Monotoon getik op de plu, muziek van moeder natuur. Voel me vrij. Volg voorbijtrekkende boten, tot ze om de bocht verdwijnen. Probeer de namen te onthouden. “Blauwe maandag”, en “De Goede Hoop” Golven, over de hele breedte, spatten uit elkaar op oude keien vol mos. Ooit met veel liefde 1 voor 1 neergelegd, zo lijkt het haast. Schitterend.

Ik droom, blijf dromen, hoop voor altijd..