De ommekeer

De tijd is de laatste 3 maanden voorbij gevlogen.. Van burger naar militair, van een vakantiegevoel naar beperkte vrije tijd. Veranderingen in mijn leven, zowel positief als negatief.

Een poos geleden stond ik daar dan. De opkomstdag voor de algemene militaire opleiding van de landmacht. Deze spijkerbroek zou wel even een “mean green killing machine” worden. Een kok bij de landmacht zoals gepland was. Inmiddels ben ik weer 14 weken en slechts 2 bezoekjes aan de hengelsportzaak en een middagje vissen verder. Contact met mijn vismaat heeft zich zelfs beperkt tot een avondje stappen en een uurtje rondneuzen in de hengelsportzaak. Druk druk druk..

Mede door deze drukte en ook wel door de dalende temperaturen is er dus weinig van vissen en/of schrijven terecht gekomen. Geen zin of geen tijd, de twee boosdoeners. Sommige mensen zouden nu natuurlijk meteen een actie voor me willen starten. “Help Kevin de winter door. Steun deze jongen door hem wat tijd of zin te geven om te vissen. Giro 555.” Vind ik het eigenlijk wel zo erg? Een beetje de batterij opladen en dan als ik wat meer tijd heb om te vissen er wat meer voor gaan is echt geen slecht idee en vooral zo in de winter vind ik het ook wel eens wat fijner om eens wat tijd in mijn vriendin te steken. Sommige dingen zijn nu eenmaal belangrijker dan vissen.

Hopelijk ben ik over een tijdje weer wat meer aan de waterkant te vinden. Een lading pennetjes, haken, deeg en allerlei nieuw, vers en mooi materiaal ligt in ieder geval op me te wachten. En als ik daar zo aan denk krijg ik heel stiekem toch weer zin erin.