Pop-ups maken

Mugtubs: een nieuw aas is geboren…..

Gedurende de tijd dat ik op karper vis heb ik altijd een haat-liefde verhouding gehad met pop-ups. Ik zag zeker bepaalde voordelen van een aaspresentatie vlak boven de bodem. De belangrijkste zijn volgens mij dat je het aas precies zo kunt uitbalanceren zoals je zou willen: van zwaar zinkend tot luchtig zwevend, en dat de haak zich altijd in de perfecte positie bevindt om in de onderlip van de vis te prikken. Het maken van een effectieve pop-up was echter een heel ander verhaal. Allerhande methoden heb ik toegepast zoals het uitboren van een boilie en opvullen met wat foam, het kneden van boiliedeeg rond een kurken balletje om die vervolgens als een normale boilie te koken, en het verhitten van boilies in de magnetron. Over geen van deze methoden was ik echter zó tevreden dat ik er vaak gebruik van maakte. Herwin Kwint had in het verleden al eens in artikelen beschreven dat hij zijn boilies bakte in een koekenpan en op die manier perfecte pop-ups verkreeg. Tijdens Carp 2004 stond ik met hem in de stand van Sensas en kon ik met eigen ogen zien hoe hij ze fabriceerde, en nog belangrijker, hoe perfect het resultaat is! Hieronder volgt Herwin’s instructie hoe hij zijn mugtubs fabriceert. Waar de naam mugtubs vandaan komt? En combinatie van muggelarven en tubifex, twee natuurlijke ingrediënten die hij graag in dit aas verwerkt.

foto1 foto2

Links: Een zakje basismix, allerhande natuurlijke toevoegingen, rode kleurstof en het eindresultaat    
Rechts: Volop mogelijkheden om te experimenteren met natuurlijke toevoegingen als insecten, schaaldiertjes, inktvispoeder, enzovoort

De basismix

De basis van het aas is een boiliemix waarvan Herwin na veel experimenteren uiteindelijk tot de volgende samenstelling is gekomen:

  • 3 delen Sodium Caseïnaat
  • 2 delen Soya Isolaat
  • 1 deel Ei Albumine
  • 1 deel Lactalbumine
  • 1/3 deel fijngemalen Garnalenmeel
  • 1 deel Tarwebloem
  • 2 delen Rijstebloem

Een deel is een vaste inhoudsmaat die je zelf kiest. Dat kan een drinkbeker zijn, een maatschepje voor koffie of babyvoeding maar ook een eetlepel. De meeste ingrediënten zijn vrij prijzig, maar omdat je dit alleen als haakaas gebruikt en er niet mee voert, heb je er maar weinig van nodig. In het verleden was deze mix een stuk complexer maar Herwin streeft ernaar om zo weinig mogelijk verschillende ingrediënten te verwerken, simpelheid troef. Verder heeft ieder ingrediënt zijn functie ten behoeve van vele zaken die de verhitting (uitzetten) met zich mee brengen. De mix zal uitzetten en mag dus niet scheuren, maar mag na het afkoelen ook niet als een ‘rozijn’ in elkaar krimpen. Om dit laatste te voorkomen zijn dus rijstebloem en ei albumine toegevoegd. De tarwebloem zorgt voor elasticiteit, zeer belangrijk daar de mix uit gaat zetten bij verhitting. Tevens zorgt de tarwebloem samen met calcium caseïnaat voor bindende eigenschappen waardoor je aan deze basismix allerlei alternatieve ingrediënten kunt toevoegen, mits deze zeer fijn gemalen (!) zijn. Alle delen kunnen het beste in een plastic zak gedaan worden. Als je er wat lucht in blaast, de zak afsluit en vervolgens flink heen en weer schudt worden ze optimaal met elkaar vermengd. De basismix is gereed.

Eigen karakter

Als de basismix gereed is kunnen er spullen met een specifieke eigen geur en smaak toegevoegd worden. Zo neem je bijvoorbeeld twee delen van de basismix en doet daar één deel fijngemalen gedroogde muggelarven door. Herwin probeert dus telkens om de mix aan te scherpen en er zoveel mogelijk muggelarven of andere dierlijke ingrediënten in te verwerken, daar hij ervan uitgaat dat dit soort ingrediënten toch enige positieve aasrespons bezitten. Wellicht een beetje bloedmeel, iets minder basis mix en weer een grotere hoeveelheid muggelarven, ect. Ook hiervoor geldt hetzelfde, twee delen basismix en één deel extra toevoegingen bij elkaar in een plastic zakje doen, lucht erin en vervolgens goed schudden

foto3 foto4

Sla vervolgens een normaal formaat ei kapot in een bakje. Indien je een kleurstof wilt toevoegen, dan hiervan ook wat bij het ei in de bak doen. Voeg daar aan toe: 10 ml. Olie (bijvoorbeeld Sardineolie), 10 ml. van bijvoorbeeld Attractant of Sense Appeal en eventueel 2 tot 5 ml. flavour en meng dit alles goed met een vork. Zoals je ziet kan er maximaal zo’n 20 ml. extra vocht op een ei toegevoegd worden. De olie is wel belangrijk trouwens, het risico dat de mix verbrandt wordt hiermee een stuk kleiner. Doe vervolgens beetje voor beetje wat van de aangemaakte mix bij het vocht en meng het goed door elkaar. Kneed de mix, je zult zien dat deze zeer elastisch is, dit is ook gewenst. Houd het deeg soepel, maak het niet te stijf en maak boilies van ongeveer 16 tot 18 mm. Wanneer je de boilies met de reguliere boilietafel maakt zal je merken dat er van die gaatjes in het midden van de boilies zitten. Om deze weg te werken rol je dus elke boilie even met de hand na. Een intensief karweitje maar zoals eerder gezegd, omdat je ze alleen als haakaas gebruikt valt het best wel mee.

Langzaam bakken

Steek vervolgens de gaspit aan, het luistert nauw op welk vermogen je de pan verhit dus vandaar dat je hierin erg precies moet zijn. De gaspit waar Herwin zijn boilies op bakt is precies 9 cm doorsnee, hij gebruikt dan driekwart van het vermogen. Alle ‘pitten’ die kleiner zijn moeten dus gewoon vol open. Even uitproberen is het motto. Met één hand schud je de koekepan die vetvrij moet zijn, continu over het vuur heen en weer. Met de andere hand leg je één voor één de boilies in de pan. Steeds goed blijven schudden anders plakken ze vast. Op deze wijze dien je gedurende 7 à 10 minuten de boilies door de pan te rollen terwijl deze verhit wordt. Na een aantal minuten zetten ze uit door de hitte, op dat moment komt er lucht in en begint het drijfvermogen toe te nemen. Je zult zien dat elke boilie door het continu rollen kogelrond wordt, ook al zaten er ‘platte’ kantjes aan in deegvorm. Na de opgegeven tijd de gaspit uit doen en de boilies nog eventjes 1 a 2 minuten doorrollen om ze gelijkmatig af te laten koelen. Dit voorkomt dat ze als een rozijn in elkaar krimpen (schrikken).

foto5 foto6

Laat de pop ups op een droge plek (zolder of schuur) nog enkele dagen drogen. Je kunt ze vervolgens rustig in de vistas laten zitten, ze bederven namelijk niet meer (mits droog opgeborgen natuurlijk). Het grote voordeel van deze manier van pop-ups maken is volgens Herwin dat de ingrediënten rechtstreeks in contact staan met het water, er zit geen dichte schil rond het aas die een reguliere gekookte boilie wel heeft. Je zult zien dat deze pop-up eenmaal in het water zeer goed uitwasemt. Dat ze lang hun drijfvermogen houden is ook een feit en iets wat met andere methoden nog wel eens mis wil gaan. Je kunt naar hartelust experimenteren met het toevoegen van lokkende ingrediënten. Zo lang je zorgt dat ze goed fijngemalen zijn en hooguit 1/3 van de totale mix uitmaken, zal de verwerking geen problemen opleveren.

Via deze weg wille wij Herwin hartelijk danken voor het prijsgeven van deze informatie, er zullen ongetwijfeld een heleboel mensen verder mee geholpen zijn.

Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *